08/22/2004: "..dawno, dawno, nie dawno temu..."

Kiedys poznalam przez net dziewczyne z NY. Mila, smypatyczna, spotkalysmy sie. Dzwonilysmy do siebie czasami, spotykalysmy sie, zaprosila mnie do siebie na male spotkanie ze znajomymi. Bylo sympatycznie. W poniedzialek zaczepil mnie ktos na necie. Sprawial wrazenie, ze mnie zna a ja nie bardzo mialam pojecie kto to jest. Spytalam wiec tej dziewczyny jako, ze jest na tym czacie dluzej niz ja. Nie wiedziala. W miedzyczasie po tym gdy juz nasluchalam sie wielu komplementow i zostalam zaproszona na kawe, zorientowalam sie, ze moze to byc ... i byl. Zrobilam blad. Kiedys, jeszcze przed ta imprezka, ONA opowiadala mi o kims z kim wiaze pewne nadzieje. Opowiedziala pare sytuajci na podstawie, ktorych wyciagnela wnioski, ze wiaze ich cos wiecej. Po tej imprezie juz wiedzialam o kim mowila i gdy mnie zaczepil zrobilo mi sie bardzo glupio. Moglam:

a. nie powiedziec JEJ nic i zupelnie go olac
b. nie powiedziec JEJ nic i zaprzyjaznic sie z NIM
c. powiedziec JEJ zeby nie robila sobie nadziei (tym bardziej, ze ON mowil, ze bardzo JA lubi ale nic pozatym) i miec jednoczesnie nadzieje, ze wszystko bedzie dobrze.

Wybralam c i to byl moj blad. W sumie nawet nie wybralam. Jakos tak wyszlo ... ale czulam sie bardziej zoobowiazana wobec NIEJ. Potem sama sobie tlumaczylam, ze przeciez gdybym to byla ja, to chcialabym, zeby moja kolezanka powiedziala mi gdybym ja wiazala sobie nadzieje z kims a ona by wiedziala, ze to nie bardzo ma przyszlosc. Nie chcialam jej skrzywdzic. Fakt, teraz juz wiem, ze powinna sie byla sama o tym przekonac. Juz nigdy nic takiego nie zrobie.

Jednak gdybym to byla ja to nie bylabym zla na ta moja kolezanke. Moze bylabym troche zawiedziona jesli chodzi o niego ale ...

ONA mowila, ze nie jest na mnie zla, ale ja czulam inaczej. Wiem, ze rozmawiala na temat tej calej sytuacji ze swoimi przyjaciolmi (ktorych tam u niej wtedy poznalam) i naprawde zrobilo mi sie glupio. Wiem, ze rozmawiala na moj temat z NIM. I to bylo jeszcze glupsze. Ale moglam sie spodziewac tego co sie stalo.

Zostalam odcieta. Przez dluzszy czas dzwonilam do niej jeszcze. Jeszcze rozmawialysmy, jeszcze utrzymywala pozory znajomosci ale ile mozna sie narzucac. Przestalam dzwonic. Chcialam zobaczyc czy ONA zadzwoni do mnie. Nie dzwoni. Z NIM tez juz nie rozmawiam w ogole a ja naprawde nie chcialam nic tylko miec znajomych. Czy to tak wiele? Chyba tak.

I wszystko wrocilo do normy. ONA ma swoje grono przyjaciol. Ja zostalam odrzucona jako ktos nie nadajacy sie.

Wniosek? Nalezy klamac. Nalezy martwic sie tylko o siebie.

A ja myslalam, ze jesli sytuacja sie wyjasni, to bedziemy mogli sie przyjaznic. Naiwna.