03/07/2002: "Popoludnie w kinie"

Dzisiejszy dzien w pracy byl pod haslem "Popoludnie w kinie". Co to oznacza? Oznacza to to, ze mielismy wybor albo pracowac, albo skonczyc pracowac o 2:30 i pojsc do kina. Do wyboru bylo okolo 10 tytulow. Ja zdecydowalam pojsc na Beautiful Mind. Najpierw myslalam, ze moze poszlabym na jakis krotszy film a ten pozostawie sobie na jakis wolny dzien, ale jednak za namowa szefowej, zdecydowalam sie na ten. Nie zaluje, chociaz ...

Film polece kazdemu. Russel Crowe przeszedl chyba samego siebie i jesli nie mial do tej pory w kims zwolennika swojego talentu to mysle, ze po tej roli ma szanse zdobyc sobie kolejnych fanow. Niesamowicie przedstawiona historia sily i ogromnych mozliwosciu ludzkiego umyslu. Zdac sobie sprawe z wlasnego obledu a do tego zauwazyc niescislosci, niedociagniecia wytworu wlasnej, chorej wyobrazni? Niesamowite a jednak prawdziwe.

Film wywarl na mnie ogolnie ogromne wrazenie i dziwnie silne uczucia. Wielka, piekna milosc, obled i geniusz. Zdarzylo mi sie po raz drugi w calym moim zyciu, ze placzac ze wzruszenia nie dawalam ujscia mym uczuciom i .......... zaczelam sie histerycznie przez lzy smiac. Nie moglam sie opanowac. Dobrze, ze na samym koncu ale mimo wszystko, chyba niewiele osob z pracy, ktore poszly ten na ten film, potrafi zrozumiec moj histeryczny smiech.

Ja sama nie potrafie tego inaczej wytlumaczyc jak po prostu w ten sposob, ze lzy nie oddwaly tego co dzialo sie we mnie, nie dawaly, jak wczesniej wspomnialam, ujscia ....... to cos jak krzyk w przyplywie zlosci ...... odreagowanie. Moze troche nietypowe ..... ale czy ja musze byc typowa?